คำถามสำคัญในชีวิต

“ผมเป็นคนดื้อ ไม่ฟังใคร จนวันนี้ได้มาประสบกับตัวเอง”

ครับ...ประโยคข้างบนเป็นคำถามที่บอกกับตัวเองหลังจากงีบหลับ จนรถไปชนรถคันข้างหน้า ระหว่างขับรถไปทำงาน เหตุการณ์เกิดขึ้นไม่เกิน 3 วินาที...

เราเคลียร์กันได้ครับ แต่มันทำให้ผมตระหนักถึงการใช้ชีวิตตั้งแต่ปีใหม่ที่ผ่านมา

              ผมพยายามทำหลายอย่าง เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่ตัวเองตั้งไว้ตอนต้นปี ไม่ว่าจะเป็น การมีคอนโดเป็นของตนเอง, การเริ่มก่อตั้งบริษัท, การลงทุน, การเตรียมการแต่งงานในปีหน้า จนถึงเข้าคอร์สพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง

                 ซึ่ง ใช่ครับ...ทั้งหมดนี้ใช้พลังงานอย่างมหาศาล และผมก็ทำมันไปเรื่อยๆโดยไม่ยอมหยุดพัก นอนไมพอเหรอ? ไม่เป็นไร  ออกกำลังกายไม่พอเหรอ? ไม่เป็นไร  ไม่ได้คุยกับพ่อแม่กับแฟนกับคนที่สำคัญอย่างเพียงพอ อย่างตั้งใจเหรอ? ไม่เป็นไร

                ก็คนมัน Focus แต่เป้าหมายนี่ครับ ข้างทางจะเสียหายบ้างจะเป็นไร? แต่ชีวิตมันไม่ง่ายอย่างนั้นนะสิครับ จริงๆ มันมีคำสอนระหว่างทางที่เข้ามาเรื่อยๆ แต่ผมไม่ได้ฟัง ไม่ได้ตระหนักกับมันจริงๆ เช่น ในชีวิตคนหนึ่งคน จะมีคนที่เป็น Family คนที่เป็นคนสำคัญกับคุณจริงๆไม่เกิน 5 คน ลองคิดดูซิครับ? พ่อผมเตือนว่ากลับดึกทุกคืนอย่างนี้ นอนไม่พออย่างนี้ระวังขับรถแล้วฟุบหลับไปหล่ะ, แฟนผมเตือนว่า ระวังด้วยนะ ไม่ใช่สิ่งที่ทำอยู่มันไม่ดี แต่ต้องรู้จักจัดเวลาด้วย... ถ้าพร้อมแล้วค่อยไปก็ได้สัมมนาหน่ะ อย่าให้มีผลกระทบกับงานหลักเรา

                  แต่ผมก็เป็นคนดื้อ ไม่ฟังใครจนวันนี้ได้มาประสบกับตัวเอง  ผมคงโชคดีต่างจากบางคนที่ไม่มีโอกาสแก้ตัวเพราะอุบัติเหตุหลับที่ผมเจอเป็นอุบัติเหตุเล็ก ชนท้ายขณะรถติด ไม่เป็นอะไรทั้งคู่กรณีและผม นอกจากรู้สึกผิดที่ทำให้คู่กรณีเสียเวลาทำมาหากินแล้ว สิ่งที่ผมตระหนักและทำให้ได้บทเรียนจากเหตุการณ์นี้ และอยากบันทึกเก็บไว้เป็นบทเรียนชีวิต ก็คือ

1. ค้นหาให้เจอว่าใครคือ 5 คน ที่คุณให้ความสำคัญในชีวิตจริงๆ กรณีผมคือพ่อของผมเอง ท่านอุตส่าห์เตือนแล้วเตือนอีก แต่ผมก็ไม่ฟังจนเกิดเหตุ ตอนผมกลับมาบ้านพร้อมอธิบายให้ท่านฟัง เชื่อไหมครับ ท่านไม่ว่าผมซักคำ กลับเห็นใจและสั่งว่าให้รีบไปนอนได้แล้ว อย่าประมาท สิ่งนี้ทำให้ผมรู้ว่า คนที่มีผลกระทบและสำคัญกับเราจริงๆ คือคนที่เป็นห่วงใยเรา ได้ทุกสถานการณ์นั่นเอง ทำดีกับเขาเหล่านั้นให้มากครับ ชีวิตของเรามีจำกัด
2. ทรัพย์สินที่มีค่าของเราที่สุดก็คือตัวเราและเวลาที่เรามี ลองคิดตามดูนะครับ ถ้าไม่มีตัวเราและเวลา ไม่ว่าจะหาทรัพย์สินมาซักเท่าไร ก็มีค่าเท่ากับศูนย์ เพราะเราไม่ได้ใช้ไงครับ ให้คิดเสมอนะครับ ตัวเราคือหนึ่งที่นำหน้าศูนย์ ทรัพย์สินสิ่งอื่นที่คุณหามาได้คือศูนย์ที่มาต่อท้าย ไม่มีหนึ่งที่นำหน้า ศูนย์ตามมากี่ตัวก็ไม่มีค่า
3. คำถามสำคัญในชีวิตที่ผมเจอ แล้วคิดว่าจะนำไปปรับใช้ในการดำเนินชีวิตจากนี้ไปคือ “ถามตัวเองเสมอว่า สิ่งที่จะทำตอนนี้ หรือจะทำต่อจากนี้มันสำคัญกับตัวเราเองจริงๆเหรอ? มันคุ้มจริงๆเหรอ?” เปรี้ยง!! คำถามนี้คำถามเดียวผม Break Through เลยนะครับ... มันทำให้ผมคิดไปถึงคำพูดของ Warren Buffet ที่บอกว่า ผมปฏิเสธสิ่งต่างๆที่เข้ามาชีวิต มากกว่าไม่รู้กี่เท่า เทียบกับที่ผมตอบรับบางอย่าง มันทำให้ผมมีอย่างทุกวันนี้

ใช่แล้วครับ เราควรถามหาความสำคัญของสิ่งต่างๆ ว่าเราควรปฏิบัติกับมันอย่างไร ควรตอบรับ หรือปฏิเสธไปก็ได้ เพื่อเอาเวลาไปทำสิ่งที่สำคัญกับเราจริงๆ สิ่งนี้ต่างหากคือสาระสำคัญของชีวิตทีมีเวลาจำกัด และสำคัญของเรา ไม่ใช่หรือ?